ز آب خرد،ماهی خرد خیزد/نهنگ آن به كه از دریا گریزد !

زاغم زد و زو غم زد،پس مانده كلاغ كورم زد !

زبان بریده بكنجی نشسته صم بكم/به از كسی كه نباشد زبانش اندر حكم.( سعدی)

زبان خر را خلج میدونه !

زبان خوش،مار را از سوراخ بیرون میآورد !

زبان سرخ سر سبز میدهد بر باد/بهوش باش كه سر در سر زبان نكنی .

زبان گوشت است بهر طرف كه بچرخانی میچرخه !

زخم زبان از زخم شمشیر بدتره !

زدی ضربتی ضربتی نوش كن !

زرد آلو را میخورند برای هسته اش !

زرنگی زیاد فقر میآره !

زرنگی زیاد مایه جوانمرگیست !

(آصفی هروی)

زمانه با تو نسازد،تو با زمانه بساز!

زمستان رفت و رو سیاهی به زغال موند !

زن آبستن گل میخوره اما گل داغستان !

زن از غازه سرخ رو شود و مرد از غزا !

زن بد را اگر در شیشه هم بكنند كار خودشو میكنه !

زن بلاست،اما الهی هیچ خانه ای بی بلا نباشه !

زن بیوه را میوه اش می خواهند !

زن تا نزائیده دلبره،وقتیكه زائید مادره !

زن جوان را تیری به پهلو نشیند به كه پیری !

زن راضی،مرد راضی،گور پدر قاضی !

زن سلیطه سگ بی قلاده است !

زن كه رسید به بیست،باید بحالش گریست !

زنگوله پای تابوت !

زن نجیب گرفتن آسونه، ولی نگهداریش مشكله !

زنی كه جهاز نداره،اینهمه ناز نداره !

زورش بخر نمیرسه پالون خر را بر میداره !

زور داری،حرفت پیشه !

زور دار پول نمیخواد، بی زور هم پول نمیخواد !

زهر طرف كه كشته شود اسلام است !

زیر اندزش زمین است و رواندازش آسمون !

زیر پای كسی پوست خربزه گذاشتن !

زیر دمش سست است !

زیر دیگ اتش است و زیر آدم آدم !

زیر شالش قرصه !