با درختی که زنـد سـر به فلـک
به زبان مـــه و ابــــــــــــــر
به زبان لجن و سایه و لک
به زبان شب و شک،حرف مزن
با درختـان برومند جـوان
به زبان گـل و نـــــــــــور
به زبان سحر و آب روان
به زبان خودشـان حـرف بــــزن
:: موضوعات مرتبط:
اشعار ,
,
:: بازدید از این مطلب : 949
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
