يكى از فقهايى كه از محضرامام صادق(ع) بهره وافرى برده و مذاكرات علمى او با امام صادق(ع) مشهور مى باشد،امام ابو حنيفه نعمان بن ثابت است كه وقتى از او پرسيده شد: فقيه ترين كسى كه مشاهده كرده اى كدام است؟

در جواب فرمود: هيچكس را فقيه تر از جعفر بن محمد نديده ام،وقتى منصور خليفه عباسى جعفر بن محمد را احضار كرده بود به من گفت كه مردم بشدت شيفته جعفربن محمد شده اند، پس براى محكوم ساختن مشكل ترين مسائلى را كه بنظرت میرسد آماده كن،من چهل مسئله مشكل علمى را آماده نمودم و به حضور منصـور رفتم و ديدم كه جعفر بن محمد سمت راست او نشسته است،با مشاهده او آنچنان تحت تأثير ابهت و عظمت او قرار گرفتم كه چنين حالتى از ديدن منصور به من دست نداد،سلام كردم و نشستم،منصور رو به جعفر بن محمد كرد و گفت: آيا او را مىشناسى؟

فرمود: آرى،سپس به من گفت: مسائل خود را مطرح كن تا از ابى عبدالله بپرسيم.پس شروع كردم به طرح مسائل و امام صادق(ع) در هر مورد مى فرمود:

شما در اين مسئله چنين میگوييد و اهل مدينه نظرشان چنان است و نظر ما هم اين است،كه در برخى موارد با ما موافق بود و در برخى موارد با اهل مدينه،و در برخى مسائل نظرش با همه متفاوت بود،تا اينكه هر چهل مسئله را بى كم و كاست مطرح نمودم.سپس امام ابوحنيفه فرمود:مگر نه اين است كه داناترين مردم آن كسى است كه به اختلاف علما در فتاوا و مسائل فقهى آگاهتر باشد؟

اين حكايت تاريخى اولاً بيانگر مقام و منزلت والاى علمى امام صادق(ع) است و ثانياً تأثير و نفوذ عميق ايشان را در توده مردم و خوف و هراس حكام آن زمان را از اين تأثير و نفوذ بخوبى نشان میدهد كه خود دليل ديگرى بر شأن و منزلت وى مى باشد.امام صادق(ع)گاهى امام ابو حنيفه را در علم و فقه امتحان مى كرد و سؤالاتى را براى او مطرح مى كرد.چنانچه يكبار از او درباره حكم كسى كه در حالت احرام دندان رباعى آهويى را بشكند سؤال فرمود كه امام ابو حنيفه فرمود: جواب آنرا نمىدانم.و امام صادق(ع) خطاب به او فرمود: مگر نمیدانى كه آهو دندان رباعى ندارد؟