در آتش دل بســر همـی گرد

مـاننـده‌ی مـــرغ بسمل از ما

تــر می‌گـردان بـه خـون دیده

هـر روز هــــــزار منـــزل از ما

چون ابـر بــهاری می‌گـری زار

تا خاک ز خـون کنی گـل از ما

آخر به چه میل همچو خـامان

کـه گـاه بگیــــــردت دل از ما

یا در غــــم مـا تمـام پیــــوند

یا رشته‌ی عشق بگسل از ما

مگریــز ز مــا اگـــــر چـه نامد

جــز رنـج و بلات حـاصـل از ما

کــز هـر رنجی گشـاده گـردد

صد گنـج طلسم مشکل از ما

عطار در این مقام چـون است

دیـوانه‌ی عشـق و عاقل از ما