روزی رسولخدا(ص) در اتاق ام السلمه نشسته بود که ناگاه کسی اجازه ورود خواست.

حضرت پیشاپیش فرمودند:ابلیس(شیطان) است به او اجازه دهید.

شیطان داخل شد و سلام کرد و عرض کرد:

ای رسولخدا من به خودی خود به خدمت شما نیامدم بلکه دو فرشته از جانب پروردگار مـرا گرفتند تا به نزد

شما آیم و هر چه را که از من می پرسید آن را به راستی جواب دهم وگرنه مــرا به آتش عذاب خواهند کرد.

حضرت فرمودند: اوّل می پرسم چرا به حضرت آدم سجده نکردی؟شیطان گفت: بخاطر حسد بود.

حضرت فرمودند: در دنیــا چه کسی را دشمن خود می دانی؟ شیطان گفت:شما را.

حضرت فرمودند: به چه دلیلی؟

شیطان گفت:به جهت اینکه در دنیـا امت ها را به اسلام دعوت کرده و به هدایت می رسانی و در قیامت آنها را شفاعت می کنی.

حضرت فرمودند: دیگر چه کسی را دشمن داری؟

شیطان گفت:کسی که از خدا فرمانبرداری کند و بسیار توبه کند و در نماز سستی و کاهلی ننماید و از بیم حق تعالی هراسان باشد و به پدر و مادر خود احسان و نیکی کند و دیگر به عالمی که علم او با عمل همراه است و کسی که پیوسته به عمل خیر مشغول باشد.

حضرت رسول(ص) فرمودند: در حق وصی و نائب من حضرت علی بن ابیطالب (ع) چه میگویی؟

شیطان گفت:حاشا که هرگز بر او دست یافته باشم و به این راضی هستم که مرا به حال خود وا گذارد چرا که من تاب دیدن رخسار مبارک آن حضرت را ندارم.

حضرت فرمودند: دوستانت کیانند؟ شیطان گفت:کاهل نمازان و سخن چینان و غیبت کنندگان

پیامبر(ع) فرمودند: رفیقانت چه کسانی هستند؟

شیطان گفت:‌خورندگان شراب.

حضرت فرمودند:هم صحبتان تـو کیانند؟ عرض کرد:دروغگویان.

حضرت فرمودند: دامادان تـو کیانند؟ عرض کرد: زنا کاران.

حضرت فرمودند: وکیلان تـو کیستند؟ عرض کرد کم فروشان.

حضرت فرمودند: خـزانه دارانت کیانند؟ گفت: آنان که زکات مال خود را نمی دهند.

حضرت فرمودند: شادی و نشاط تـو از چیست؟ گفت: از آنانکه قسم دروغ میخورند.

حضرت فرمودند: دردت را چه کسی درمان میکند؟ گفت:کسانی که به دروغ گواهی میدهند.

حضرت فرمودند: روی تو را چه کسی سیاه می کند؟ عرض کرد: توبه کنندگان.

حضرت فرمودند: چشمت از چه چیزی کور میشود؟ گفت: از صدقه پنهانی دادن.

حضرت فرمودند: گوشت از چه چیزی کر میشود؟ گفت: از کسانی که ذکر خدا می گویند.

حضرت رسول(ص) فرمودند: خانه تـو کجاست؟ گفت در حمام ها.

حضرت پرسیدند: مسجد تـو کجاست؟ گفت: بازارها.

حضرت فرمودند: با چه کسی غذا میخوری؟گفت: با کسی که بدون ذکر نام خدا دست به سوی غذا دراز کند.

حضرت پرسیدند: در نزد تو چه کسی عزیزتر است؟ گفت: آن کسی که اهل بیت تو را خوار کند و معصیت بسیار کند.

حضرت فرمودند: مؤذنانت کدامند؟ گفت مطربان و دف زنان.

حضرت فرمودند: شکار تو از چه چیزی است؟ از آن جماعت که به روی زنان مردم نگاه کنند.

حضرت فرمودند: عنایت و شفقت چه کسی بیشتر است؟ جواب داد: ساحران و جادوگران.

حضرت فرمودند: دام تو از چیست؟ گفت از موی زنان که هر تار مویشان حلقه دامی است برای هر مردی.

حضرت فرمودند: مردم را از چه نگاه می داری؟

شیطان گفت: مرا به تعداد هر یک از مردم فرزندی است که برآنان مسلط کرده ام تا وسوسه کنند مگر آنکس که همیشه در خدمت صالحان و عالمان باشد و پیوسته در عبادت خداوند باشد چنین است که بر او دست نمی یابم امّا آنکس که در نماز خود با حالت خضوع و خشوع (تواضع و فروتنی و ترس از خدا) باشد او را به فکرهای دنیایی می اندازم تا از نماز خود بهره نبرد و دچار سهو و اشتباه گردد.

جضرت رسول اکرم فرمودند:از چه کسی راضی هستی؟ گفت از دست زنان همچنان که من از اینان راضیم خدا از ایشان راضی مباد.

حضرت فرمودند: آیا از زنان کسی را یافت میشود که تو بر او چیـره نشوی؟

عرض کرد:چهار زن هستند که مرا بر آنان چیرگی نیست

اوّل:مریم مادر حضرت عیسی(ع).

دوم : آسیه زن فرعون.

سوم :حرم تو خدیجه کبری.

چهارم : دخترت فاطمه زهرا(س).

حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند: از گناهان کدام بدتر است؟

شیطان گفت:کبر و حسد بخل و کینه که این چهار چیـز آفتند.

ای رسولخدا از کبر بود که من بر آدم سجده نکردم و طوق لعنت بر گردنم افتاد و عبادات شش هزارساله ام را ضایع و تباه کرد و حرص بود که آدم را به خوردن گندم وا داشت و از روی حسد بودکه قابیل برادر خود هابیل را کشت و از بخل بودکه قارون نابود گشت.

حضرت فرمودند:خوراک این همه از لشکریانت از کجا فراهم می شود؟

شیطان گفت:از کم سنجیدن.وقتی کسی یک درهم کمتر بسنجد لشکرم صد درهم از مال او را بر می دارند.

حضرت فرمودند:وای به حال اینان که هرگز هیچ چیز ندارند.

شیطان عرض کرد:ای رسول خدا اگر اینان نبودند لشکرم از گرسنگی می مردندو اگر توبه در بین امت تو وجود نداشت برای من هیچ درد و غمی نبود زیرا که در هنگام مرگ هم می توانستم گریبانشان را بگیرم و ایمانشان را از دست بدهند امّا اکنون با هـزار رنج و مشقت آنان را به گناه وا می دارم و تا خبر دار می شوم که توبه کرده اند رنج هایم تباه و ضایع میگردد.

حضرت فرمودند: آیا فرزندی داری؟

شیطان گفت:آری سخن چینان نور چشم منند و ربا خواران راحت تن منند و ستمگران قوت اعضا و جوارح منند ای رسول خدا من دشمنم با کسی که با صالحان و عالمان تو بسیار همنشینی کند زیرا که من هر چه کوشش می کنم تا یکی را از شر تو دور کنم باز اینان او را نصیحت می کنند و به راه حق هدایت می نمایند.

حضرت فرمودند:دیگر با کدام یک از پیامبران سخن گفتی؟

شیطان گفت:با حضرت ابراهیم در هنگامی که خواست فرزندش را ذبح کند.

او مرا شناخت و از خود دور کرد.دیگر با اسماعیل او نیز مرا با سنگ زد و از خود دور نمود.

دیگر اینکه برادران یوسف را وسوسه کردم تا سر انجام برادر خودشان را در چاه انداختند.

موسی را نیز مورد وسوسه قرار دادم تا سر انجام آن مـرد قبطی را کشت.

یحیی را در حالت گرسنگی دیدم و نزد او غذا آوردم و او را وسوسه کردم تا سیر خورد و معده اش سنگین گشت و تا روز هنگام خوابید امّا در صبح مرا شناخت و گفت:پس از این هرگز سیر نخواهم خورد.

حضرت رسول اکرم(ص) فرمودند:آیا هرگز بر من دست می یابی؟

شیطان عرض کرد:حاشا که هرگز بر تو دست یافته باشم.

حضرت فرمودند:با من عهد کن که امت مرا فریب ندهی؟

شیطان عرض کرد: تو نیز با من عهد کن که مرا در روز قیامت شفاعت نمایی.

حضرت رسول اکرم(ص)در فکر فرو رفتند.در این حال جبرئیل بر حضرت نازل شد و فرمود:

ای رسول خدا آگاه باش و با او عهد نکن که خداوند سوگند یاد نموده که او را در آتش بسوزاند.

حضرت فرمودند:امتم را نصیحت کن.

شیطان به امید شفاعت روی به اصحاب کرد و گفت:اگر راه رستگاری را میخواهید پس به نصیحت من گوش دهید و آن را فراموش نکنید:

اوّل اینکه چون وقت نماز فرا رسد کارهای خود را کنار گذاشته و مشغول عبادت شوید وگرنه با وسوسه شما را به کاری مشغول خواهم داشت که از نماز محروم شوید.

دوّم اینکه به زنان نا محرم نگاه نکنید و به سخنان آنان گوش ندهید زیرا شما را در گناه خواهم انداخت.

سوم آنکه وقتی تصمیم به انجام امر نیکی گرفتید زود آن را انجام دهید وگرنه من مانع خواهم شد.

چهارم آنکه سوگند دروغ نخوریدکه موجب فقر میشود.

پنجم اینکه صحبت صالحان و عالمان را از دست ندهید زیرا از بهترین طاعات است.

ششم اینکه مهمان را گرامی بداریدکه هدیه خداست و با او بی حرمتی نکنید.

هفتم اینکه اولاد رسول خدا را گرامی بدارید و حرمتشان را نشکنید که حجت خدا هستند.