تـو شعر ناب کتاب زمانه ای مادر                                                                                                      تو بهترین سخن جاودانه ای مادر
یگانگی است از خدا و می گویم
پس از خدای یگانه یگانه ای مادر      

بهـار بی تـو غـم انگیــزتر از پاییــز است
که نخـل ســــبز صفـا را جوانـه ای مادر
غروب عمر تو باشد طلوع حسرت و غم
که شــور و شــادی ما را بهـانه ای مادر

ز طره طره ی موی سپید تو پیداست
که یکـه تـاز دعــــای شــبانـه ای مادر
بلور اشک تو گوید که در نهایت عشق
تـو بحــر عـاطفــه بی کـــرانه ای مادر

به مهر مهر تو من سجده بر خدا کردم
که لطف ذات خــــدا را نشـانه ای مادر
به دشت خاطره هایم تو باز کن آغوش
که مـــرغ روح مـــرا آشـیانـه ای مــادر

کسیکه اف بر تو گوید بسوزدش هستی
کشد گـــر آتش قهــــرت زبـانـه ای مـادر
دریـغ و درد که داغ تــو نقـــره داغــم کرد
که همچو اشک ز چشمم روانه ای مادر

ژولیده نیشابوری