صدای دعوای مسئولین و لبخند خود فروختگان داخلی که ناله های روایت فتحی ها را خفه کرده اند...
غیرت یک شب بی هوا از جیب بعضی مردها می افتد توی لجنـزار غفلت،و...گم می شود.
بعضی مردها توی چراگاه های خیابان راه می افتند و گناه می چرند.
بعضی زنها مثل دست فروش ها،می ایستند کنار خیابان و جواهرات بدلی و رنگ لباس خود را به نمایش می گذارند.

بعضی ها هم عرض می فروشند و ارز می خرند و طول و عرض پاساژها را متر می کنند.

بعضی ها هم بـرای توجیه خود در پی شواهد و اسنادی اندکه ثابت کنند فاطمه(س)هم ادکلن می زده و پوست گوزن می پوشیده.

بعضی ها هم سراغ چادر وصله دار حضرت زهرا(س) را در موزه ها می گیرند.

می گویند...

دیگر کاخ نشینی عیب نیست.

آنها می خواهند خوش باشند و زندگی خودشان را بکنند،کاری هم به کار کسی نداشته باشند ،اگر چنین نکنند،چه کسی دنبال بهترین آنتن ماهواره بگردد؟

آنان فیلم و سریالهای تجمل گرایی را رواج داده و عشق را در فیلم های هندی  به خوردمان میدهند...

بهشت زهرا یعنی همان جایی که بی نهایت دنیا باید در آن آرامید،برای آنها محیطی غم آلود می شود و افسردگی می آورد!

کاش،مردهایی که غیرتشان را گم کرده اند،به اندازه دفترچه بیمه شان،به اندازه یارانه شان برای پیدا کردنش به دست و پا می افتادند.
کاش قحطی عفت تمام می شد!
کاش عملیات چریکی چمران فراموش نمی شد.
کاش باکری ها و زین الدین ها و بنت الهدی ها از یاد نمی رفتند.
کاش طنین صدای شهید آوینی را با صدای نکره مایکل جکسون عوض نمی کردیم.
کاش از بوی گلاب،بیشتر از ادکلن چارلی خوشمان می آمد.
کاش خودمان را گم نمی کردیم و برگه هویت از کتاب زندگی مان کنده نمی شد.
چه خوب گفته اند:گل محمدی باش تا محتاج ادکلن فرانسوی نشوی.

متأسفانه جنگ شادی امروز بیش از روایت فتح طرفدار دارد.
پلاک های جبهه جای خود را به زنجیرهای طلایی داده.
مردم به جنگ آبی و قرمز مشغول و در کسب مال و منال بیشتر پرجوش اند،اما دشمن...
قرآن های مخمل بافی شده هم جای خود را به ستاره ونوس داده

خیابان ها پر است از عروسک های رنگارنگ و متحرک...که نه درد داغ و فراق را می شناسد،نه آژیـرهای حمله هوایی یادشان است و نه می دانند فقر چه طعمی دارد.
وقتی خودی ها این قدر بیگانه می شوند از بیگانگان چه انتظار است؟!