دلم لک زده بود یک بار بروم و التماس دعایی بگویم.
می دانستم لطفش همیشه شامل حال ماست اما طلب دعا از محضرش لطف دیگری دارد.
توی این فکرها بودم که دیدمش.
ای پسر رسولخدا(ص) درخواستی داشتم؛در دعاهایتان یادی هم از ما بنمائید.
-فکر کرده ای یادتان را فراموش می کنیم؟
-می دانم که نه،اما ...
-هر وقت خواستی ببینی چقدر به یاد تو هستیم.ببین خودت چقدر یاد مائی.
....
یادم باشد بیشتر یادش باشم.نباید یادم برود
اصول کافی،ج 4،ص469
:: موضوعات مرتبط:
داستان کوتاه ,
,
:: بازدید از این مطلب : 318
|
امتیاز مطلب : 14
|
تعداد امتیازدهندگان : 3
|
مجموع امتیاز : 3
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
