1.كوهستان ايگر؛سوييس:

به آلپ میرويم.بسياری از صخره نوردان ،‌دامنه شمالی كوهستان ايگر را به دليل سختی و خطرناک بـودن آن می شناسند.پس ازفتح شدن اين قله در سال 1938 تاكنـون اين دامنه شمالی،مورد توجه و علاقه بسياری از صخره نـوردانی قرار گرفت كه اين كوه 3970متری را ديواره مرگ نام نهاده بودند.

با اين وجود،و برخلاف چهره مرگبار خود،اين كوه زيبايی دلچسبی نيز دارد و آن خط آهنی استكه از تونل وسط كوه عبور می كند.

در مسير اين خط آهن دو ايستگاه قرار دارد كه مسافران می توانند با هربار توقف قطار در ايندو مقطع از طريق پنجره‌ای كه روي ديواره كوه نصب شده مناظر بيرونی آن را به وضوح تماشاكنند. اين راه آهن به ايستگاهی به نام جونگفروجوک،‌مرتفع‌ترين ايستگاه راه آهن اروپا ختم می شود.

2- كوهستان كانگچنجونگا؛نپال،هند:‌

اين كوه با ارتفاع هشت هزار و 586 متری خود،سومين كوه مرتفع جهان ناميده شده است.

نرخ حوادث جانی در اين كوهستان طی سال‌های اخير به 22درصد رسيده كه منجر شده است كوهستان پنج گنجينه برفی"برخلاف روال جاری،متأسفانه دارای شمار بالای حوادث منجر به مرگ باشد.

حوادثی كه در بيشتر مواقع به دليل شرايط بد وسخت آب و هوايی آن به وجود آمده اند.اين كوهبرای اولين بار در سال 1955 توسط يک تيم كوهنورد انگليسی فتح شد،اما آنها به دليل احترام به عقايد ساكنان بومی اين منطقه كه قله رامكانی مقدس می شمردند،آن را به صورت كامل فتح نكرده و چند متری پايين‌تر از آن را انتخاب كردند.سنتی كه از آن روز به بعدتوسط ديگرفاتحان اين كوه نيز رعايت شد.

3- كوهستان نانگا پاربات؛پاكستان:

اين كوهستان كه ارتفاعی هشت هزار و 126 متريدارد،نهمين قله مرتفع جهان بوده و از نظرسعود سومين كوه پر خطر جهان به شمار می رود.

اين قله كه در رقابت تنگاتنگی با k2 از لحاظ مشكلات فنی صعود است،برخوردار از راه‌های و مسيرهای باريک و صعب العبوری است كه رسيدن به نوک قله را برای كوهنوردان بسيار مشكل و سخت كرده است.بلندترين دامنه اين كوهستان تا سطح زمين را میتوان در ضلع جنوبی آن جست،جايی كه به دامنه روپال شهرت داشته و ارتفاع آن باكوهپايه بيش از 4600 متر است.

لازم به ذكر است به دليل مشكلات و سختی های صعود به قله و به دليل دامنه خطرناک آن، ناماين كوه را " آدم خوار"‌ گذاشته اند.

4- كوهستان كی2؛ پاكستان،چين:

كوهستان كی 2 در سلسله جبال كاراكورام،‌دومين قله مرتفع جهان با ارتفاع هشت هزار و 611 متر به شمار میرود.اين كوه كه "كوهستان وحشی"لقب گرفته يكی از خطرناكترين قله‌های جهان نيزنام گرفته است.

عبور از يخچال‌های پر پيچ و خم،صعود از صخره‌های پر شيب و طی كردن مسيری با ستون‌های يخی كه هرلحظه خطر سقوطی ناگهانی را دربردارند،ساده ترين راه‌هايی هستندكه كوهنوردان را به قله رهنمون می كنند.آمار حوادث مرگبار در اين كوهستان بسيار بالا است به نحوی كه از هر چهار كوهنورد،تنها سه نفر زنده به قله دست پيدا می كنند.

5- آناپورانا؛نپال:

خطرناكترين قله جهان،كوهی است كه با ارتفاع هشت هزارو91 متری خود،دهمين كوه مرتفع ناميده شده است.

آناپورا كه آنرا الهه برداشت محصول نيز می نامند برای اولين بار در سال 1950 فتح شد و از آن زمان تاكنون 130 كوه نورد ديگر نيز موفق به رسيدن به نوک قله آن شدند.

با اين وجود كشته شدن 53 كوه نورد در مسير صعود به اين قله نرخ حوداث مرگبار در آن را به 40درصد رساند،كه در اين بين آناپورا راتبديل به خطرناكترين كوهستان جهان كرد.