با آل علی هر كه در افتاد،ور افتاد.

با سیلی صورت خودشو سرخ نگه میداره !

به اشتهای مردم نمیشود نان خورد !

بزک نمیر بهار میاد / كنبزه با خیار میاد !

به گربه گفتند گهت درمونه،خاک پاشید روش !

پا را به اندازه گلیم باید دراز كرد !

پای خروستو ببند،بمرغ همسایه هیز نگو !

پایین پایین ها جاش نیست،بالا بالا ها راش نیست !

پز عالی، جیب خالی !

پس از چهل سال چارواداری،الاغ خودشو نمیشناسه !

پس از قرنی شنبه به نوروز میافته !

پستان مادرش را گاز گرفته !

پسر خاله دسته دیزی !

پسر زائیدم برای رندان، دختر زائیدم برای مردان، موندم سفیل و سرگردان !

پدر كو ندارد نشان از پدر / تو بیگانه خوانش نخوانش پسر !

پشت تاپو بزرگ شده !

پنج انگشت برادرند، برابر نیستند !

پوست خرس نزده میفروشه !

پول است نه جان است كه آسان بتوان داد !

پول پیدا كردن آسونه، اما نگهداریش مشكله !

پول حرام، یا خرج شراب شور میشه یا شاهد كور !

پولدارها به كباب،بی پولها به بوی كباب ،

پول ما سكه عُمَر داره !

پیاده شو با هم راه بریم !

پیاز هم خودشو داخل میوه ها كرده !

پی خر مرده میگرده كه نعلش را بكنه !

پیراهن بعد از عروسی برای گل منار خوبه !

پیرزنه دستش به درخت گوجه نمیرسید، می گفت: ترشی بمن نمیسازه !

پیش از آخوند منبر نرو !

پیش رو خاله،پشت سر چاله !

پیش قاضی و معلق بازی !

هر جا سنگه بپای احمد لنگه !

هیچ بدی نرفت كه خوب جاش بیاد !

هم فاله و هم تماشا ! 

هر كه نان از عمل خویش خورد / منت از حاتم طائی نبرد !

هر چه از دزد موند،رمال برد !

 فردا كه برمن و تو وزد باد مهرگان / آنگه شود پدید كه نامرد و مرد كیست ؟ (( ناصر خسرو))

فرزند بی ادب مثل انگشت ششمه، اگر ببری درد داره،اگر هم نبری زشته !

فرزند عزیز نور دیده/از دبه كسی ضرر ندیده !

فرزند كسی نمیكند فرزندی/گر طوق طلا به گردنش بر بندی !

فرزند عزیز دردونه،یا دنگه یا دیوونه !

فرشش زمینه،لحافش آسمون !

فرش، فرش قالی،ظرف،ظرف مس،دین،دین محمد !

فضول را بجهنم بردند گفت : هیزمش تره !

فقیر، در جهنم نشسته است !

فكر نان كن كه خربزه آبه !

فلفل نبین چه ریزه بشكن ببین چه تیزه !

فلک فلک،بهمه دادی منقل، به ما ندادی یک كلک !

فواره چون بلند شود سرنگون شود !

فیل خوابی می بیند و فیلبان خوابی !

فیلش یاد هندوستان كرده !

فیل و فنجان !

فیل زنده اش صد تومنه،مرده شم صد تومنه !